Precious

Öteki imgesini kesinlikle farklı bir amaçla kullanan bir film olduğu için özellikle tebrik etmek isterim. Beyazperde de olanca gerçekliği ile duran bir karaktere empati kurdurmaya çalışmayan bir kurgusu var filmin. Süregelen film boyunca başına gelenlere üzülmek veya çözüm üretmek yerine anlamaya çalışıyorsunuz. Her ne kadar adı Precious olsa da,bu dünyada hiçbir değerinin olmadığını düşünen,babası tarafından tecavüze uğramış,morbid obez bir karakter var ekranda.Tüm bu özellikler ile acınası olması beklenirken şaşırtıcı bir şekilde bu yolu seçmiyor film.Sanırım filmin en çok bu yönüne vuruldum .

Harika bir oyunculukla yansıyan karakter dışında, anne karakterini özellikle es geçmeden vurgulayalım. Annesini canlandıran Mo’nique sonuna kadar ödülleri hak eden muhteşem performansı ile umarım Oscar törenlerinden eli boş dönmez. Zira her sahnede gözlerimi ekrandan alamadım. Filmi izleyen herkesin hakkını teslim ettiği de bir gerçek. Mariah Carey ve Lenny Kravitz de kendilerine yer buldukları film içinde oldukça inandırıcı ve dengeli bir rol sergilemişler. Filmin oyunculuk karnesi şahane iken henüz ikinci filmini çeken yönetmene de tebriklerimi gönderiyorum. Teknik başarısına katkı sağlayan her sahne büyük bir başarı ile aktarılmış. Tüm oyuncu kadrosundan en iyi oyuncu performansını aldığı yetmiyor gibi harika sekanslar ve diyaloglar ile de harikalar yaratmış.

Filmin izlemesi gerçekten zor sahneleri de var.Spoil etmemek adına belirtemesem de sizi oldukça mutsuz bir film bekliyor diyerek geçiştireyim bu konuyu.Hazır mutsuz demişken,başrol oyuncusunun yüzünü uzun süre akıldan çıkaramayabilirsiniz.Bu kadar mutsuz bir hikayede mutsuz bir yüz ancak bu şekilde yansıyabilir beyazperdeye.

Kaçırmayın derim…