28 Ekim 2008 Salı

Saw V - The Legend Suffers

İlk iki filmin tortusu bile serinin yirmisekizinci filmini bana sorgusuz sualsiz izlettireceği için sanılmasın ki bu filmi objektif bir şekilde eleştirmeyeceğim. Eleştireceğim efendim, ya da konuşma diliyle söylemek gerekirse; eleştircem.

Testere açılışlarından farklı olarak bu sefer film bir jigsaw tuzağıyla başlamıyor. Aslında öyle ama sahnenin sonunda bir şeylerin adil olmadığını anlıyoruz. Sebebi de filmin ilerleyen dakikalarında ortaya çıkıyor zaten, neyse. Yeterince vahşi miydi ve izlerken ellerimi sıvazlattı mı bana, evet. Kan, et, savrulan keskin alet edevat, karanlık, abartının da ötesine geçmiş ses efektleri ve görüntü oyunları ve tabii ki "Oy wonno ploy o gome" repliği. Film yine iki taraflı ilerliyor, bir taraftan hikaye yoğun flashback'lerle çözülürken, diğer taraftan yeni kurbanlarımızı serinin önceki filmlerine nazaran pek bi sönük kalmış tuz,aklardan sağ çıkmaya çalışmalarını izliyoruz. İzlerken bir anda kafanızda şimşekler çakıyor tabi; "Ulan ne alaka, bu tuzakların ve karakterlerin filme hiç bir katkısı olmamış!" diyorusunuz. Hikaye çözümleme kısmında ise boğazı delik polis amcamızın her şeyi anlamlandırdıktan sonra basit bir tiyatro oyunundaymış gibi "hmmmm, demek bu yüzden böyle yapmıştın, vay adii!"demesi büyük bir rahatsızlık sebebiydi efem, bunun beş altı kez yapıldığını düşünün; it sucks to the bone efem.

Film zayıf gayet. AmA birinci filmden beri main theme'e sadık kalınması çok büyük bir artı puan. Filmde iki üç yerde dipten dipten kendini hissettiren müzik, filmin gayet de fena olmayan finalinde tüm gücüyle ortaya çıkınca muhteşem bir filmden çıkmış gibi duygular yoğuşmadı mı, yoğuştu. Duygusal bir insanım efem, o yüzden serinin ilk filmlerinin hatrına 5/10

http://www.imdb.com/title/tt1132626/

1 yorum:

Unknown dedi ki...

yazdıklarına harfi harfine katılıyorum o müzikte olmasa zaten :)) bir de tuzaklardan birinde gözlüklü gazeteci adamın boouumm diye patlayıp yandığı kısımda çıkan alev çok abartı geldi bana